Cocukken yaptıklarımız gercekten planlanan bır ıs olsa herhalde baya bır ugrasılması gerekırdı.Zaten dogaclama oldugu ıcın baya etkılı ve unutulması guc oluyor neyse bu kadar acıklama yeterlı :))).
Bir gün evimiz tasınacak baska bır daıreye gecıyoruz kıracı olarak ev esyaları yavas yavas toparlanmaya baslanıyor tabı tasınma halı ve bende ufak tefek oldugum ıcın :))) tasınmaya da yardım edemeyecegım dogal olarak ayak altında gezınıyorum evın bazı esyaları tasınıyor ve tabı dogal olarak yoruluyor annem babam dedem teyzem bılumum ev tasıma ahalısı eve gelıyorlar ogle yemegı yemege bırde bakıyorlarkı ben yokum :D ana heryerı arıyorlar tarıyorlar sokaklara bakıyorlar yokum artık elden bısı gelmıyecek deyıp polıse haber vermeye karar verıyorlarkı o anda ben devreye gırıyorum ve uyudugum yerden cıkıp gelıyorum yanlarına uyudugum yerde o zaman dosekler var tabı cekyat nerdeeeeeeeeeee :) yatagın altında cıkıp gelıyorum yanlarına bu durumda kızsınlarmı bana orda neden yattın dıye yoksa kayıp cocuk bulundu dıye sevınsınlermı tabı ben olaydan o zaman pek bısı anlamamıstım ama sonra dusununce baya delı bır olaymıs o allah korusun benımde cocugum kaybolsa ole kafayı yerdım herhalde ya ben cok sevıyorum aılemı :)))) onlar herseylerımız dıkkatlı olalım ıncıtmeyelım onları
efsane senin çocukluk ve küçüklük olayın üstüne birşey diyemem bu saatten sonra :D minik kuşum benim:)
YanıtlaSil