12 Eylül 2007 Çarşamba

Serin Bir Kahvaltı Mekanı ((:

"Yıllar önce İzmir'de otururken ablamla birlikte çekilmiş fotoğrafımız ((: "

Henüz yeni yeni adam akıllı yürümeye başladığım zamanlarda (evet itiraf ediyorum rahat rahat yürümeyi 3 yaşlarında başarmış elinde olsa oturduğu yerden kalkmayacak bir çocukmuşum) bir gün annem ben salondayken bahçeye çıkmış, ne de olsa yerindemden kalkmaya üşenen bir çocuk olduğum için( yukarıda resmimdeki oturuşum sanırım bu duruma delildir) de hiç acele etmeden işlerini halletip içeriye gelmiş. Bi' bakmış ki ben bıraktığı yerde değilim. Benim yerimden hareket etmiş olmamın verdiği şaşkınlıkla tüm odaları aramış taramış her yere bakmış yok. Babamı aramış, babam işten gelmiş, arıyorlar bakıyorlar evin her yerine (ki her yer dediğim 1 oda 1 salon birde mutfaktan ibaretmiş) ortalıkta yokum. Nerede bu çocuk diye çıldırmakla meşgulken mutfakta bir an buzdolabının kapısının hafiften açık olduğu gözlerine takılıyor. O telaştan hiç görmemişler dikkat de etmemişler, ettilerse de "çocuk yok piyasada bir de buzdolabıyla uğraşamam" diyerek önemsememişler sanırım. Neyse acaba diyerek buzdolabının kapısını açtıklarında buz dolabının alt rafında oturmuş küçük kaselerdeki peynirlerden, reçelden falan yiyor, eller reçelden yapış yapış, üstbaş perişan halde beni bulmuşlar.( buzdolabımız ozamanlar iki raflı ve rafların arası bi hayli genişmiş ben bile girebildiğime göre (: ) Bu manzaranın ardından Ailem, aynı sene kurban bayramında, daha önce doğumumdan sonra neredeyse hiç ağlamadığım için "niye ağlamıyor bu çocuk geceleri felan" diyerek doktora götürülmüş olan benim, kavurma yapılırken yiyecem deyip beklenmedik bir şekilde ağlayıp ortalığı birbirine katmamdan sonra önüme koyulan "Yarım Tencere" kavurmayı yediğime şahit olunca, ilerki zamanlarda benim obez olup yürümek yerine yuvarlanacağımı düşünüp bayağı endişe etmişler. Şimdi ise 1.83 ve 62 kilo olmam sebebi ile ne bulurlarsa yedirmeye çalışmakta, keşke daha etli butlu olsan deyip, zayıflıktan öleceğime inanmaktalar (:

6 yorum:

  1. Süpermiş hatta resim de öyle hale bak ya topaç tam :)

    YanıtlaSil
  2. :)))) çok eğlenceli ve içten yazmışsın bayıldım, sabah sabah süper geldi. genelde bebekken senin gibi olanlar büyüyünce yine senin gibi oluyor galiba, tersine işliyor zamanla kilo olayları.
    buzdolabı olayı :)) azme bak, yerini ne ara öğrendin acaba dolabın, birinin kucağında geçerken falan mı acaba? :)

    YanıtlaSil
  3. Dün gece saat bir heyecanla girdim baktım Omar yeni birşey yazacaktı diye... Büyük bir hayal kırıklığı... Yazamadı yine dedim... Az önce fırsatını bulup açtığımda baktım döktürmüş hemde 2 tane... Tombiş tombiş maaşallah...

    Edacım bak iyi anne nasıl bakıyor dimi ya benimki :))

    YanıtlaSil
  4. Eda abla hakikaten tam topaç birşeymişim, gıdığım zaten kıvrımkıvrımmış kollar felan "mişlen" bebeği gibiymişim aynen ((:
    pinarcim iyi annelik bir durum yok ben çok iyi hatırlıyorum özellikle okula başladığım yıllarda 9-10 gibi yatırırdı annem beni sonra gece 2-3 gibi uyanır direk buzdolabına giderdim ((: hatta tahin-pekmez karıştırır ya da yoğurt-pekmez bir tabak yer öyle uyurdum ((: doğraken içimde bir canavarla doğmuşum demekki ((:
    "MeCeSe" ((: çok sağol ya ne zamandır yazacak zaman yoktu dün sağolsun Pınar gaza getirdi yazayım ulen dedim böyle bir şey çıktı işte ((: beğenildiyse ne mutlu bana...

    YanıtlaSil
  5. Maaşallah maaşallah sendeki iştah alperende olsa azıcık :))

    Gaza getirme olayına gelince baktım Omar yazmak istiyor ama hali yok... Biraz kızdırdım Omar'ı hemen gaza geldi :)) Pekte iyi oldu valla...

    YanıtlaSil
  6. az önce annemle konuştuk ta diyor ki:
    "daha sonralarda dolap deişince oturamaz olmuşum, o zamanda dolabın önünde durur kapıyı iyice kapatmaya çalışırmışım görmesinler diye" neden yaparmışım bilemiyorum ama buzdolabı oyuncaklarımdan daha önemliydi benim için onu biliyorum sadece((:

    YanıtlaSil