"Kendi blogum"da özellikle ilk yazılarımda "Gonyalı" olduğumu sıkça belirtiyorum. Annem ve Babam ikisi de aynı köyden oldukları için küçüklüğümüzde gidilecek"Mememleket" polemiği yaşamadık. Her yaz okullar kapandığı günün sonraki günü Gonya/Beysehir/Hüyük/Göçeri ye, köyümüze giderdik. Dedemlerin tarlalarda ayak işlerine bakar "Tarlada bende çalıştım akşama kadar"diyerek nimetten sayardık kendimizi. Yaz biter, okullar açılmadan önceki haftasonu Angara'ya dönerdik. Ayrıca da mümkün mertebe bayramlarda da köye gitmeye çalışırdık. Orada bayramlarda hal bi' başka olurdu. Adettendi ev ev bayram gezilir, gidilen her yerde ortaya yemek konulur, oturulur, tok da olunsa en azından tadına bakılır yemeklerin, sonra bir başka yere geçilirdi.
Ama benim en büyük keyfim, pek çok çocuğun olduğu gibi "Şeker Toplamak"tı. Belli başlı yerlere gidilir şeker toplanır, her gittiğimiz yerde "Kimin oğlusun sen" denir bende "Davutların Selime'nin oğluyum" ya da "Bülüşçülerin( Babamın babasının lakabı olur bu kelime. Civciv'e Bülüş derler bizim oralarda) Mustafa'nın oğluyum"derdim. İşte yine bir bayramdı ve biz yine köydeydik. Ben ortaokul 1 deydim, 1,5 senedir babamı, yurtdışında olduğu için, görmüyordum ve gelmesine 2-3 hafta kalmıştı. Şekeri çok seven Babama bayramda topladığım şekerleri hediye götürmeyi kafama koymuştum. Öyle ki topladıklarımdan bir tane bile yemiyecek, kimseye de yedirmeyecektim. İlk gün sabahtan yola çıktım. O kapı senin, bu kapı benim diye neresi denk geliyorsa gittim. Ara ara geliyor yükümü eve depoluyor, devam ediyordum. Her çaldığım kapının sahibi de aynı soruları saruyor, bıkmadan usanmadan cevaplıyordum. 3 gün bitti ve ben tam 4 büyükçe torba şeker toplamıştım. Dediğim gibi de yememiş, kimseye de yedirmemiştim. Döndük Angara'ya ve babam da döndü tabi hediyeleri de hazırdı (((: çok mutlu olmuştum o gün(((:
Şöyle bir durdum düşündüm de o günleri, Ramazan Bayramını, Kurban Bayramını... Çok başka, sımsıcak ve samimiyet dolu, içtenlik dolu günlerdi Herkes için. Şimdi ise Bayram sıradan olmuş, utanılmasa, tepki alınmaktan korkulmasa "Ramazan Bayramı"na, "Şeker Bayramı" denildiği gibi, "Kurban Bayramı"na da "Et Bayramı" denilecek. "Haksız" da DEĞİLLER. Zira artık bu iki Bayram "Şeker ve Et"ten başka bir şey ifade etmiyor pek çok kişi için...
YAZIKKK!!! ))))):
artık bana şeker ve et'i bile ifade etmiyor desem yalan olmaz valla. Yok yok et'i ifade ediyor. Ekmek salmasını çok severim. Ben tatil gözüyle bakıyorum artık bayramlara, 3-4 kişi hariç pek kimseyide ziyarete gitmiyorum. Şekerci çocuklar hakkında da ilginç bir kaç yazım vardı 2 sene önceki bayramlarda yazdığım. Bayram yaklaşınca tekrar ortaya çıkarabilirim o yazıları :)
YanıtlaSilOmar aynen ya dertlendirdin şimdi beni de. Bu arada insanın gideceği bir köyünün olması da çok güzel birşey. Bu büyük kentlilik yüzünden artık o olay da bitiyor gibi.
YanıtlaSilbakalım geliyor bir bayram daha. çocuklara yaşatmaya çalışmak lazım güç yettiğince.