Ben çocukken.... !
Ben çok şanslıyım.. çünkü ben çocukken hala anlamları vardı bayramların.. Aile olmanın getirdiği paylaşımların, akraba ilişkilerinin ve belki bir elma şekerinin bile anlamı vardı..
Ben çocukken sıcacık sobanın yanı başında ders çalışmanın, kağıt bebeklerle oynamanın, yağmurlarda ıslanarak yürümenin bir anlamı vardı.. Bu kadar teknolojiye tutsak olmuş değildik.. Bu kadar kendimizi çok katlı binalara hapsetmiş değildik.. Bu kadar uzak değildik merhabalardan, komşuluklardan..
Ben çocukken sokakta oynarken korkmazdı annelerimiz ... güven vardı zira... otobüslerde yer verilirdi yaşlılara.. Komşu teyze bakkala göndermek istese bizi "banane yaaa" demezdik.. utanırdık çünkü itiraza..
Ben çocukken... meyvelerin tadı vardı..(hormon nedir bilmezdik).. bir bebek ile kaç yıl oynardık ama yine de eskitmezdik.. (çok fazla oyuncak alınamazdı çünkü)... Ben çocukken... Bu kadar güvenilmez ve karışık değildi bu ülke..
Ben aslında bugün buraya birçok tatlı ve unutulmaz olan çocukluk anılarımdan birisini yazıcaktım ..
Ama; o kadar içim acıyor ki artık..
Anlamlarını bu kadar yitirmiş bir zamanda yaşıyor olmaktan ötürü... Hani bende bir anneyim.. Ama anlatamıyorum çocuğuma ... o eski anlamları..!
o nedenle bu siteye giren herkes geçmişinde bir çocuk olduğu için, ve her insanın çocukluğunun da çok güzel bir anlamı olduğu için.. Öncelikle "ben çocukken" den bu yana neleri yitirdiğimizi şöyle bir paylaşmak istedim.
çok karamsar oldu ise affedin... (bir sonraki yazımda müthiş komik bir anı olacak..şimdiden söz veriyor ve herkesi selamlıyorum)