28 Mart 2008 Cuma

Dayak yedim, rahatım...


Yasin yazacakta ben yazmayacağım, olmaz öyle şey. Evet ben çocukken beni de çok fena dövdüler. Hemde basketbol topu yüzünden. Neymiş top yüzünden arkadaşlarını dövmüşüm. Gerçi o zaman top yüzünden dayak yiyen ben olmuyorum.

Neyse...

Top oynuyorum efendi efendi. Kalkmış topumu alıyor, bir enteresan tavırlar vs. Yahu neyine güveniyorsun. 13 yaşındayım herhalde o zaman. Sen daha 10'sun. Yani normal olarak döverim. Dövdüm de.

Sonra basketbola devam ettim dövmüşüm, rahatlamışım, maç başlatmışız üstüne bi de on atışta bir kaçırırım normalde artık onlarda giriyor.

Bir baktım sahanın kenarında yine aynı arkadaş yanında 5-6 arkadaşıyla. Aslında efendi adamlarmış maçı bölmediler maç sonunu beklediler.

Anlatırken yere düşüremediler ben de çok vurdum falan derim öyledir ama adamlar beni bir güzel dövdüler o zaman.

6 yorum:

  1. Geçmiş olsun diyelim. Çocukken dayak yemeyen çocukluğunu yaşayamamış demektir zaten :)

    YanıtlaSil
  2. mcs valla o dövmeli bebek resmini görünce dedim kesin bu ;) birkaç kişinin canını okudu şimdi burda anlatcak ama baktım ki dayak yemişsin üzüldüm.Olur be mcs büyünce unutursun derler ama insan bazı şeyleri büyüyünce hiç unutamıyor.Zaten hatırlamak güzeldir.Geçmiş olsun sana

    YanıtlaSil
  3. "anlatırken" diye başlayan cümle neden anlatırken'le başlıyor, ben o kısmı pek şeyedemedim :S

    YanıtlaSil
  4. benimde cocukluk anılarım aklıma geldi birden. anılar güzel.. ama hatırlanınca..

    YanıtlaSil
  5. ne de güzel düşünülmüş ve hazırlanmış bir blog. sevgili blogcu arkadaşlarımın yönlendirmelerini takip ede ede buldum burayı. mevzuumuz dayak demek :) hırpani ve erkek fatma yapıdaki bir çocuk olarak başımdan geçmiş bir dayak hadisesini paylaşmak isterim. peşin fikirli olmayın , zira bu hadisede aktörler yaşıtım çocuklar değil; 11 yaşında bir çocuk ve bir büyük adam.
    bir sabah bakkala giderken, yol çalışması yapan ve aşırı derecede ses çıkaran iş makinasının yanından geçerken, iki elimle kulaklarımı sıkı sıkı kapamışım. o har hor çalışan makinayı bir uğultu halinde duyuyorum. birden biri omzumu dürttü. dürtmedi, sarstı. döndüm baktım. bir amca. dönmemle bir şamar patlattı yüzüme. ne olduğunu anlayamadım, ağlamak istedim, ağlayamadım. meğer ben yoldan çekileyim diye kornaya basar dururmuş. arabasına bindi gitti. kalakaldım öylece.yutkunmak istedim, yutkunamadım.

    YanıtlaSil
  6. çok teşekkürler hikayenizi paylaştığınız için :) ve beğenmenize kendi adıma çok sevindim eminim arkadaşlar da çok sevinecekler.

    YanıtlaSil