30 Aralık 2006 Cumartesi

Ben çocukken çok küçüktüm

Ben çocukken çok küçüktüm. ilkokula başladığım zaman herkes ufaklık ufaklık diye dalga geçerdi. sonra büyüdüm. ve sanırım annemin dopingleri fazla geldi. ben fazla büyüdüm. :) öyle ki ortaokuldayken de sınıfın en iri kızı bendim. :) Allah'tan ortaokulda neysem hala O'yum. o günlerden bugünlere çok şey değişti. herşey çok değişti de ben az değiştim. mesela hala leblebi tozunu,uzun uzun gofretleri,jelibonu,pamuk şekeri,bozuk paraları çok seviyorum. ama malesef artık ne leblebi tozu var ne de boyum kadar gofretler. oysa o gofretlerden yemek -daha doğrusu daha çok yemek- için abimle beraber pazarda az bağırmadık' buzzzz gibiii soğuuukkk sudan içeeennn' diye. :) ama ozamanlar şimdi bildiklerimi bilmeyi çok isterdim mesela jelibonun kıkırdak gelişimine ne kadar faydalı olduğunu bilseydim annemi daha çok almaya ikna edebilirdim. :) o gün de annemin prensesiydim bugün de. ve yine başka bir talihsizlik(!) : o günlerde de prenses bir köpek ismiydi bugünde. :) annem pazarda 'prensesss gel kızım' diye bağırdığında tüm millet gözlerini yere dikip köpek arardı panikle. :) sanırım çocukluğumun en eğlenceli anları sokak aralarında kurulan pazarlarda geçti. :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder